Objawy zaćmy

Objawy zaćmy rozwiją się powoli przez wiele lat powodując zmętnienie soczewki. W łagodnych przebiegach choroby, zaćma może być początkowo niezauważalna, bezobjawowa.

Do najczęstszych objawów zaćmy związanej z wiekiem jest nieostre, zamglone czasami zaciemnione widzenie. Zaćma może wpływać na postrzeganie kolorów. Maleje kontrast postrzeganych barw. Kolejnym z objawów jest trudność w codziennych czynnościach takich jak czytanie, ogłądanie TV, prowadzenie pojazdu. W polu widzenia mogą pojawiać się małe plamki lub punkty, w których występuje brak ostrości obrazu. W momencie ich spostrzeżenia nie należy zwlekać z wizytą u specjalisty (okulisty). Zaćma nieleczona prowadzi do funkcjonalnej ślepoty.
Innym objawem choroby jest widzenie aureoli (tzw. koła światła) wokół jasnych źródeł światła. Sporadycznym objawem zaćmy jest podwójne widzenie.

Jeżeli nosisz okulary jednym z objawów może być spostrzeżenie postępującej wady wzroku, głównie krótkowzroczności.

Leczenie zaćmy

Czekanie aż zaćma dojrzeje, czyli zajmie cała soczewkę jest jednym z największych błędów popełnianych przez chorych. Przy takim zaawansowaniu choroby oka, pacjent jest już skazany na pomoc osób trzecich. Operacja zaćmy jest jedyną metodą leczenia. Operacyjnie wszczepiamy nową soczewkę. Wskazania do tego typu zabiegu są uzależnione od stopnia obniżenia ostrości wzroku. W Polsce, tak jak i na całym świecie, operacja zaćmy jest traktowana jako zabieg ambulatoryjny. Pobyt w klinice zredukowany jest do jednego dnia lub kilka godzin. Operacja zaćmy przeprowadzana jest w znieczuleniu miejscowym – kroplowym. Usuwa się tylko wnętrze soczewki przy pomocy ultradźwięków (fakoemulsyfikacja), jednoczasowo wszczepia się nową sztuczną soczewkę.

Operacja zaćmy

Chirurg wykonuje niewielkie nacięcie. Za pomocą niewielkiego narzędzia – usuwa zmętniałe wnętrze soczewki przy pomocy fakoemulsyfikatora. Za pomocą takiego urządzenia można rozbić zmętniała soczewkę ultradźwiękami (fakoemulsyfikacja). Do komory przedniej, następnie do torebki soczewki chirurg wprowadza zwiniętą, sztuczną soczewkę, która dopiero w oku przybiera końcowy, właściwy kształt.

Naturalna soczewka ludzka posiada zdolność blokowania promieni UV, a także filtrowania światła niebieskiego. Uważa się, że światło niebieskie może działać szkodliwie na siatkówkę, przyczyniając się do jej wcześniejszego starzenia się i powstawania zwyrodnienia (AMD). Filtrowanie światła niebieskiego ma na celu uchronić oko przed działaniem potencjalnie szkodliwej części światła. Wraz z usunięciem naturalnej ludzkiej soczewki, oko pozbawione zostaje tej naturalnej ochrony.

Cześć sztucznych soczewek wewnątrzgałkowych wykonana jest z materiałów, blokujących przepuszczalność światła niebieskiego, chroniąc w ten sposób siatkówkę przed powstawaniem tego starczego zwyrodnienia plamki (AMD). Po operacji zaćmy istnieje możliwość powstawania tzw. zaćmy wtórnej, będącej następstwem zmętnienia torebki soczewki, czyli tej części ludzkiej soczewki pozostawionej w oku po operacji. Powstawanie wtórnego zmętnienia powoduje ograniczenie ostrości wzroku. Celem zmniejszenia ryzyka zmętnień pooperacyjnych i ochrony siatkówki przed światłem ultrafioletowym i szkodliwym niebieskim, należy dobierać soczewki wewnątrzgałkowe wykonane z wysokiej jakości materiałów z biozgodnością z tkankami oka.

Najlepszego doboru soczewki dokona lekarz okulista, specjalizujący się w operacyjnym leczeniu zaćmy.